*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1075
ســوره 20 : طـه ( مـکّــی ـ 135 آیه دارد ـ جزء شا نزدهم ـ صفحه 312 )
( قسمــت پــانزدهـــم )
جــام هـای وصــال
( جزء شانزد هــم صفحــه 316 آیه 74 )
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّهُ مَن یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیى
ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :
در حقیقت هر که به نزد پروردگارش گنهکار رود
جهنم براى اوست در آن نه مى میرد و نه زندگى مى یابد
نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :
این آیت اشارت است به دوگــــــــــــروه ؛
گروهی که صفت انتقام الهی به آنان روی نماید ؛
تا به حکم قهـــر ؛ پرده ی تجمّل از روی کارشان بردارند !
نه می میرند که آسوده شوند ،
نه زندگانی دارند که لـــــــــذّت یابند !
و نه رویِ آن که باز گردند !
و نه زَهره ی آن که پای پیش گذارند !
و به زبان بیچارگی ، از سرِ درماندگی گویند :
از جــــــام وجـــــود خود نه مستم نه نیم
زیــر لـگـــــد فلک نــه پستــــم نه نیــــــم
نه راحت جــان نــــــه درد دل وای به من
یا رب چه کسم من که نه هستم نه نیم !
گروهی دیگر آنانند که تجلّیِ جمالِ لطفِ حقّ ؛
به دل هــــــــای آنان پیوستــــــه ؛
امروز بر بســاط انبســاط ؛
در روضــــــــه ی اُنس و نـــــــــاز ، آرام گرفتـــه ؛
و از شرابخــــــانــــــــه ی محبّـــــــــت ،
هر لحظـــــــه و ســـــاعتــــــی ؛
جــام هــــای مالامــــال از بهر ایشان روان کرده ؛
و فردا در بهشتِ جـــــــاودان در درجات بالا ،
حُلّه ی ســـرمــــــد پوشیـــــــــده ؛
و بر متّکای اقبال ، در مشاهده ی مُلکِ ذوالجلال تکیه داده ؛
جـــــــام هـــــــای وصـــــــــال متــواتــــــر ؛
و خلعت های افضال متوالی ؛
هر دمی نواختــــــــی و قبـــــــولی ؛
و هر لحظــــــــه فتــــــوحی و وصـــــولی !
و امّا نشان و اثر این مرتبت و درجه آن است که :
بنده ، حجابِ غفلت از راهِ خود بردارد ؛
و نفس خویش را به آداب شریعت ، ریــاضـــت دهد !
و دادِ دیـــــــــن از روزگار خویش بستـــــانـــد ؛
و کوشش نماید که کارهای خود را بر وفق شریعت ؛
و به معیــــــــــارِ حقیقت ، راست کند ؛
و بداند که خدایش بسیار آمرزنده و فراخ بخشایش است !
الهــی؛
خواندی ؛ تاخیــر کردم.
فرمودی ؛ تقصیـــــــر کردم.
عمـــــــر خــــــود بر بـــــــاد کردم
و بر تــــــــــن خــــود بیـــــــــداد کردم.
اگر گوییم ثنــــــای تــــــــو گوییــم.
اگر جوییم رضای تو جوییم .
الهــی؛
گفتی کریمم ،
امید بدان تمـــــــام است.
تا کــــــرم تــــــــــو در میان است ،
نا امیــــــــــــــــدی حــــــــــــــــرام است.
موضوع :
نظر ()